بررسی میزان آلودگی به باکتریهای گرم منفی بر خی از مناطق تالاب بندر انزلی

در این تحقیق 8 ایستگاه واقع در تالاب انزلی بر اساس مجاورت مناطق مسکونی و کشاورزی، رودخانه های ورودی و رودگاهای خروجی انتخاب گردید.نمونه برداری از لایه سطحی آب، بصورت فصلی و هر فصل یکبار به اجرا در آمد. در این بررسی از هر ایستگاه 3 بار نمونه برداری انجام گرفت و در مجموع 96 نمونه در مدت یکسال در شرایط استریل با دمای 4 درجه سانتی گراد، در مجاورت یخ و کمتر از 24 ساعت به آزمایشگاه منتقل شد. میزان آلودگی کلیفرمی با روش MPN و برای رشد و شناسایی سایرباکتریها از روش شمارش صفحه ای و از محیط های کشت افترا قی و اختصاصی استفاده گردید.در این مطالعه جنس های مختلف باکتریها از نمونه ها جدا سازی و مورد شناسایی قرار گرفت که عبارت بودند از: اشریشیا کلی 65/19 درصد، شیگلا 21/18 درصد، کلبسیلا 86/17 درصد، پروتئوس 21/13 درصد، آنتروباکتر 07/11 درصد، مورگانلا 65/9 درصد، سالمونلا92/3 درصد، سراشیا 5/2 درصد، پروویدنسیا 14/2 درصد و سیتروباکتر 79/1 درصد از خانواده آنتروباکتریاسه بودند. از خانواده ویبریوناسه جنس ویبریو 55/47 درصد، آئرو موناس 67/28 درصد، پلزیو موناس 9/4 درصد بودند واز گروه باکتری های گرم منفی غیر تخمیری، جنس سودموناس 88 /18 درصد بوده است.میزان آلودگی باکتریایی در 8 ایستگاه مختلف تفاوت معنی دار( P<0.05) داشت. بیشترین میزان میانگین آلودگی کلیفرمی در تابستان با 36/171±71/147 تعداد در سانتیمتر مکعب و بیشترین میانگین آلودگی کلیفرم مدفوعی با19/173± 125/135 تعداد در سانتیمتر مکعب تعلق داشت.به طور کلی آلودگی در تابستان بیشتراز بقیه اوقات سال بود و بالا رفتن دما و کاهش حجم آب در تابستان، ‏ و در پاییز بارندگی شدید همراه با شستشوی خاک و طغیانی شدن رودخانه ها و تخلیه فاضلاب های سطحی از عوامل مهم در افزایش آلودگی این فصل نسبت به زمستان بوده است. رودخانه پیر بازارو پسیخان و شنبه بازار روگا حجم بالایی از فاضلاب های خانگی و کشاورزی و حیوانی را در بر داشته و بخش غربی تالاب که بزرگترین بخش آن است از کمترین میزان آلودگی بر خوردار بوده است.